درخلوت روشن...

گفتم: من؟

گفت : تو مثل باد بهاری ... سبک،خوشبو

گفتم: تو ...

گفت: خسته‌ام

بعدش دیگرچیزی نمی‌گفت ... من باید خودم می فهمیدم که این یعنی : اما تو بمان، بچرخ، بگرد، بخند...و با انگشت‌های رقصانت این خستگی را از تنم بِکَن.

#از‌نامه‌های‌توی‌بطری