چهارشنبه، آذر ۲۳، ۱۳۸۴

و من چنان پرم که روی صدايم نماز می خوانند

و من چنان پرم که روی صدايم نماز می خوانند

شنبه، آذر ۱۲، ۱۳۸۴

اين برای تو .....دير شد؟

پر از هياهوی آتش
بر ته مانده های آغوش خرمن
پر از دود ؛گرم ؛ سبک
بوی گس چوب تر : من
ايستاده ام پر از رفتن
که رويای ديگر گونه بودن
به حقيقت حضور تو تعبير می شود