سه‌شنبه، خرداد ۰۷، ۱۳۸۷

...وقتي كه نور نيست

هر كسي از ظن ِ خود شد يار من
وز درون ِ من نجست اسرار ِ من
سّر ِ من از نالـــــــه من دور نيست
ليك چشم و گوش را آن نور نيست
تن زجان و جان زتن مستور نيست
ليك كس را ديد ِ جان دستور نيست
Posted by at حرفی به من بزن:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)