نفحات وصلک اوقدت جمرات شوقک فی‌الحشا
ز غمت به سینه کم آتشی که نزد زبانه کما تشا
به تو داشت خو دل گشته خون ز تو بود جان مرا سکون
فهجرتنی فجعلتنی متحیراً متوحشا
دل من به عشق تو می‌نهد قدم وفا به ره طلب
فلئن سعی فبه سعی و لئن مشی فبه مشی
ز کمند (شکنج) زلف تو هر شکن گرهی فتاده به کار من
به گره‌‌گشائی زلف خود تو ز کار من گرهی گشا
تو چه مظهری که ز جلوه تو صدای سبحه صوفیان (صیحه قدسیان)
گذرد ز ذروه لامکان که خوشا جمال ازل خوشا
همه اهل مسجد و صومعه پی ورد صبح و دعای شب
من و ذکر طره و طلعت تو، من الغداء الی العشا
چه جفا که «جامی» خسته دل ز جدایی تو نمی‌کشد
قدم از طریق وفا مکش، سوی عاشقان بلا کشا (جفا کشا)
ز غمت به سینه کم آتشی که نزد زبانه کما تشا
به تو داشت خو دل گشته خون ز تو بود جان مرا سکون
فهجرتنی فجعلتنی متحیراً متوحشا
دل من به عشق تو می‌نهد قدم وفا به ره طلب
فلئن سعی فبه سعی و لئن مشی فبه مشی
ز کمند (شکنج) زلف تو هر شکن گرهی فتاده به کار من
به گره‌‌گشائی زلف خود تو ز کار من گرهی گشا
تو چه مظهری که ز جلوه تو صدای سبحه صوفیان (صیحه قدسیان)
گذرد ز ذروه لامکان که خوشا جمال ازل خوشا
همه اهل مسجد و صومعه پی ورد صبح و دعای شب
من و ذکر طره و طلعت تو، من الغداء الی العشا
چه جفا که «جامی» خسته دل ز جدایی تو نمی‌کشد
قدم از طریق وفا مکش، سوی عاشقان بلا کشا (جفا کشا)