شنبه، تیر ۱۴، ۱۳۹۹

Se faire printemps, C'set prendre le risque de l'hiver

رقصیده ام بهارِ تنم را 
مهتاب تویِ پیرهنم را 
با یک بهانه ریختنم را 
رقصیده ام گریختنم را 
تا آن دقیقه ای که بیایی

رقصیده ام تمامِ قفس را 
سرگیجه های قبل و سپس را 
گلهای یاس و چایی گس را 
آن اشک های بی همه کس را 
رقصیده ام فرارِنفس را 
تا آن دقیقه ای که بیایی...

رقصیده ام پنجره ها را 
آن پله های رو به هوا را 
صحنه، سکوت، نور، صدا را 
تاریکی ردیفِ جدا را 
رقصیده ام فرودِ نوا را 
تا آن دقیقه ای که بیایی... 
.
.
.

هیچ نظری موجود نیست: