شنبه، مهر ۰۹، ۱۳۸۴

وقتی نیستی ۲


عشق شادیست
عشق آزاديست
عشق آغاز آدميزاديست
-----------------------------------------------------------------------------------
يادته وقتی بچه بوديم اگه تصادفا يه نفر يکی از دارايی های خيلی با ارزشمون و خراب می کرد بعد بزرگتر ها برای اينکه ساکتمون
:کنن می رفتن و عين همون و برامون می خريدن می آووردن با لج بازی تموم چی می گفتيم
من همون مال خودم و می خواااام
حکايت تنهايی و بی دغدغگی هامون هم همينه
هميشه مرز رويا های تنهاييمون پيدا شدن يک انسان ديگه در کنارمونه؛ اما با اولين ضربه نا خود اگاهش به پوسته اون تنهاييه عقب می کشيم و فوری می گيم
من همون تنهايی خودم و می خوام همون که (حتی) خيال تو پارش نکرده بود.... همون خودمو
خيلی طول ميکشه .... خيلی....... تا منت ما بشه
صبور باش
و عاشق
و سر بزير
و سخت

۱ نظر:

ناشناس گفت...

راست می گی مثل من که فقط آرزوهای خودم رو می خوام .