شنبه، فروردین ۲۷، ۱۳۸۴

wowwwwwwwwww

بنا....لوله كش.......كاغذ ديواري ......كف پوش.......كاشي آبي.....از اون پيانو يي هاي فيروزه اي آقا.......خواب در اتاق خالي-روي گليم و خاك..........ا
انقدر كه مينيماليسم زندگي است ,واقعيت زندگي نيست
تياتر .............................و آن چيزنيم زنده مغشوش كه هي توي من وول مي زند

۱ نظر:

ناشناس گفت...

عمله ... بنا ... محمدرضا ... پیغام و بگیر بذار اینجا ... آهای خوشگل قاشق ... مینیماکس زندگی ... به دنبال خانه ای یک خوابه می گردم ... سراغ داری ... مرا اصلا چطور؟