چهارشنبه، اسفند ۱۰، ۱۳۸۴

پر تر از انکه دستی..........بر

امروز
پر از شعرم.... که میشود آفرینش
پر از چشمهای تو .....که می شود آرامش
و پر ازآن حس گم شده ......که می شود خ.......د.....ا
پر تر ازآنکه دستی به انکار.......تو را
مرا ...............................................
وآن واژه صبر را ............................ ...........................
که می شود ............................................................................
ع...ش...ق........................................................................................
به سنگسار
تا کمر در گل کند
------------------------------------

و پرستوئي که در سرْپنا ه ِ ما آشيان کرده است"
با آمدشدني شتاب‌ناک
خانه را
از خدائي گم‌شده....................................
لبریز می کند "َشا ملو ...................................................